Wauw. Een uurtje vliegen en ik sta in een compleet andere wereld. Wegen van asfalt, vele flatgebouwen, mensen met toch echt wel heel erg westerse kleren en er wordt zelfs reclame gemaakt voor een imax bioscoop! Dat is even schakelen.

Toen ik, samen met de steen in mijn maag die nog steeds niet helemaal was verdwenen door mijn vertrek uit Oeganda, op het vliegveld in Nairobi aankwam werd ik gelijk op de proef gesteld. Mijn backpack zat namelijk niet tussen de vele koffers op de bagageband en even greep de paniek mij bij mijn keel. Het zal toch niet? Behalve een extra shirtje en onderbroek voor "het geval dat" had ik al mijn kleding en toiletspullen in die backpack zitten! Oké. Adem in, adem uit. Eerst even kijken of mijn backpack ergens ander..... Pfieuuuuwwww! Nog geen twee minuten nadat ik op onderzoek uit ging (en dus eerst een uur bij de bagageband had staan wachten in de hoop dat mijn tas ineens toch nog kwam) zag ik mijn tas op de band vanuit Egypte liggen. Ik kon weer ademen. Hoe hij daar kwam geen idee maar ik was blij dat ik hem terug had.

Tijdens mijn weg naar buiten had ik continu een zwerm van Kenianen om mij heen die van alles van mij wilde. Wil je een safari boeken, Simkaart kopen, geld wisselen, geld pinnen, souvenirtjes kopen, een dagtrip boeken of toevallig met mij trouwen? Even heb ik rust gezocht bij een cafeetje bij t vliegveld en toen een taxi naar het hostel gepakt. Over een afstand van hooguit 10km hebben we zo'n 4uur gedaan met dank aan politieke demonstraties in het centrum die ervoor zorgde dat er vanaf het vliegveld tot het centrum een lange, zo goed als stilstaande, file was.

Eenmaal aangekomen in het hostel wist ik meteen dat ik goed zat. Na het uitkiezen van mijn bed raakte ik aan de praat met een Frans meisje en tijdens ons diner vormden we met drie anderen een groepje waarmee we de volgende dag op pad zouden gaan. Solene (een Frans meisje die net begonnen is aan haar reis rond de wereld in een jaar), Maggy (een Duits meisje die na haar middelbare school twee maanden vrijwilligerswerk wil doen), Bryan (een mzungu uit Zimbabwe die in de safari-industrie werkt en dus veel rondreist) en William (een Chinese man die al twee jaar rond de wereld reist en voorlopig nog niet van plan was te stoppen).

Mijn eerste dagen in Kenia waren super. Waar we de eerste dag met z'n vijven een Olifanten Orphan, een Giraffe Centre en het hoogste Rooftopgebouw van Kenia hebben bezocht, ben ik de dag erop met Maggie en Solene een wandeling gaan maken door de Ngong Hills (wat de vertaling is van vijf knokkels, wat slaat op de vijf heuvels die het gebied bevat). Het weekend heb ik besloten om samen met Maggie nog wat Zuidelijker te reizen naar Naivasha.

Na onze twee uurtje durende reis waarbij we zo'n 25 keer ons hoofd tegen het dak gestoten hebben door de hobbels in de weg waar onze matatu niet de moeite voor wilde nemen die te ontwijken, kwamen we aan bij Lake Naivasha. Onderweg ben ik mij gaan realiseren dat Kenia misschien niet zoveel rijker is dan Oeganda als ik dacht, maar het verschil tussen rijk en arm is gewoon ontzettend groot. De hutjes van golfplaten en dorpjes gebouwd van klei zijn ook hier in overmaat, maar gewoon niet in de grote, veel toeristischer dan welke plek in Oeganda ik ook ben geweest, steden.

Lake Naivasha is een heel mooi meer waar we met een bootje heel dicht bij de nijlpaarden konden komen. And so we did! Samen met vier Keniaanse meiden met een goed gevoel voor humor stapte we ons bootje in en voeren we inderdaad recht door een grote verzameling nijlpaarden heen. Best spannend eigenlijk. Met risico voor zijn eigen leven, maar ook dat van alle andere inzittenden, heeft de kapitein mij een stukje laten varen. Met de wind in mijn gezicht en het prachtige uitzicht over het hele meer, inclusief eilanden, had ik even mijn geluksmomentje.

Nadat Maggie en ik een veel te slechte nacht hadden gehad in ons mega koude tentje en de teleurstelling van de ijskoude douche (die warm had moeten zijn als het stroom niet was uitgevallen) hadden verwerkt, waren we klaar voor een dagje in Hells Gate National Park. Een safaripark waar je op je fietsje door heen kan fietsen en de wilde dieren kan spotten. En zeg nou eerlijk, ik als Nederlander moet toch minimaal een keer op een fiets mijn safari hebben gedaan?!

Daar gingen we dan. Op mijn fietsje door het safarigebied met de zebra's links van mij, de Buffalo's rechts van mij en de giraffe een stukje verderop. Het was een rustige dag waardoor het park totaal niet toeristisch leek en ook tijdens onze drie uur durende wandeling door een prachtig gebied dat ons naar de warmwaterbronnen leidde, kwamen we amper anderen tegen. Super! En op het moment dat we een grote grot binnen liepen benadrukte onze gids dat we niet bang hoefde te zijn. De luipaarden sliepen er immers alleen 'snachts en de laatste keer dat ze iemand gedood hebben was ook al erg lang geleden. De grootste doodsoorzaak in deze grot was namelijk helemaal niet het luipaard! Nee dat was het feit dat als het gaat regenen je geen weg naar buiten hebt en de sterke stroming die ontstaat ervoor kan zorgen dat je het water niet uit komt en je verdrinkt. Erg geruststellende gedachten!

Na het weekend scheidde de wegen van Maggie en mij. Zij ging haar project in Oeganda opzoeken en ik had eerlijk gezegd wel even de behoefte om alleen te zijn en besloot naar Diani Beach te gaan. Beste keus ever.

Witte stranden, een helblauwe heldere zee, palmbomen, een heerlijke temperatuur en een goedkoop hostel dat ook nog eens voorzien was van een groot zwembad. Perfect! Gisteren volop genoten en vanochtend gesnorkeld wat, afgezien van de zee-egel die het zo nodig vond om onder mijn grote teen te gaan liggen, ook echt prachtig was. Koraal en visjes van alle soorten, kleuren en maten. Met het geluid van omslaande golven op de achtergrond en de verkoeling van de schaduw van een dromedaris die besloot mij gezelschap te houden, heb ik besloten om morgen richting Tanzania te gaan. Om zeven uur in de ochtend zal ik gaan beginnen aan mijn ongeveer acht uur lange busreis naar Tanga. Maar tot die tijd nog even met mijn veel te verbrande billen genieten van Diani Beach!

Wat ik van Kenia vind? Lastig om te zeggen gezien ik maar kort en oppervlakkig het land heb bezocht, maar... Een mooi land, met een vriendelijke maar net iets te opdringerige bevolking waar je kan genieten van de diversheid van toeristische trekpleisters. Ik heb gefietst door de zebra's, gekust met een giraffe, gezond op het mooiste strand dat ik ooit heb gezien, gedouched onder een natuurlijke warmwaterbron die geluk en gezondheid brengt en een stel geweldige mensen ontmoet. Een super aanvulling op mijn reis tot nu toe dus!

P.s. De jaloersmakende fotos volgen nog, maar hetWiFi is heel slecht helaas!